21 ژوئن 2022- بر اساس مقاله ای که در مجله ی نورولوژی منتشر گردید، در بزرگسالان میانسال، یک ارزیابی پرکاربرد از عوامل سبک زندگی که برای کمک به پیش‌بینی خطر بیماری قلبی عروقی افراد ایجاد شده است، می تواند خطر ابتلا به زوال عقل در سنین بالاتر را پیش‌بینی کند.

انجمن قلب آمریکا معیارهایی را به نام "7 مورد ساده ی زندگی" منتشر کرده است که هفت حوزه از عوامل سبک زندگی را پوشش می دهد که بر خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی در فرد تأثیر می گذارد. این هفت حوزه عبارتند از: مدیریت فشار خون، کنترل کلسترول، کاهش قند خون، فعال بودن، بهتر غذا خوردن، کاهش وزن و ترک سیگار. در حالی که این دستورالعمل‌ها برای کمک به افراد برای کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی طراحی شده‌اند، محققان همچنین به تأثیر آن‌ها بر سایر حوزه‌های سلامت نیز توجه کرده‌اند. آنها سعی کرده‌اند که بفهمند نمرات سبک زندگی چقدر بر نتایج سلامتی افراد نسبت به سایر عوامل نظیر خطر ژنتیکی برای بیماری های قلبی عروقی، تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، در مطالعه‌ای که در مارس 2022 در مجلهCirculation منتشر شد، محققان تأثیرLife's Simple 7  و خطر ژنتیکی شرکت‌کنندگان را بطور مجزا بر ابتلا به بیماری عروق کرونر(CAD)  مقایسه کرده و دریافتند که حتی در شرکت‌کنندگانی که بالاترین خطر ژنتیکی را داشتند، افراد دارای نمره سبک زندگی «ایده‌آل»، به طور متوسط ​​20.2 سال بیشتر بدون بیماری عروق کرونر، نسبت به افرادی که نمره سبک زندگی ضعیفی داشتند، زندگی می کنند.

در این مطالعه ی جدید، محققان تاثیر Life's Simple 7 را بر خطر ابتلا به زوال عقل در سال‌های بعد در بزرگسالان میانسال با طیف وسیعی از امتیازات ژنتیکی که بر ابتلا به زوال عقل تاثیر می گذارند، بررسی کردند. در مجموع 11561 شرکت کننده - 8823 آمریکایی اروپایی تبار و 2738 آمریکایی آفریقایی تبار - با میانگین سنی 54 سال در ابتدای مطالعه از سال 1987 تا 1989 حداکثر تا سال 2019 پیگیری شدند. سپس محققان نمراتLife's Simple 7 ، را برای شرکت کنندگان در ابتدای مطالعه با خطر ابتلای آنها به زوال عقل در یک دوره پیگیری متوسط ​​26.2 ساله مقایسه کردند.

امتیاز سبک زندگی بهتر با خطر کمتر ابتلا به زوال عقل مرتبط است

در طول دوره پیگیری، 1603 شرکت کننده ی آمریکایی اروپایی (18.2 درصد) و 631 شرکت کننده آمریکایی آفریقایی تبار (23 درصد) دچار زوال عقل شدند. جای تعجب نیست که امتیاز خطر ژنتیکی بالاتر برای زوال عقل، با خطر بیشتر ابتلا به زوال عقل مرتبط است: با هر افزایش در امتیاز خطر ژنتیکی به میزان یک واحد انحراف استاندارد (که اندازه‌گیری فاصله یک عدد از میانگین در مجموعه داده‌ها)، خطر ابتلا به زوال عقل در آمریکایی های اروپایی تبار 44 درصد و در آمریکایی های آفریقایی تبار 26 درصد افزایش می یافت. اما صرف نظر از خطر ژنتیکی شرکت کنندگان برای زوال عقل - هر گروه از شرکت کنندگان، زمانی که بر اساس امتیاز خطر ژنتیکی خود به پنج گروه با اندازه مساوی تقسیم شدند- نمره سبک زندگی بهتر، با خطر زوال عقل کمتر مرتبط بود.

به ویژه در میان آمریکایی‌های اروپایی تبار، حتی افرادی که بالاترین امتیاز ژنتیکی برای زوال عقل را داشتند، در صورت داشتن نمره ی سبک زندگی بهتر، کمتر به زوال عقل مبتلا می شدند بطوری که هر امتیاز اضافی در سبک زندگی (از 14 – بین 0 تا 2 امتیاز برای هر یک از هفت دسته) با 9 درصد خطر کمتر برای زوال عقل مرتبط بود. آمریکایی های آفریقایی تبار نیز روندهایی مشابه با آمریکایی های اروپایی تبار نشان دادند، اما با قطعیت آماری کمتر که تا حدی به دلیل تعداد کمتر شرکت کنندگان آفریقایی آمریکایی بود.

محققان به این نتیجه رسیدند که صرف نظر از خطر ژنتیکی شرکت کنندگان برای زوال عقل، نمره سبک زندگی بهتر در میانسالی، با خطر کمتر ابتلا به زوال عقل با افزایش سن مرتبط است. اما، محققان نوشتند: به تحقیقاتی بر روی نمونه های بزرگتر از جمعیت های مختلف برای به دست آوردن تخمین های قابل اعتمادتر از اثرات عوامل بهداشتی قابل اصلاح بر خطر زوال عقل، در گروه هایی از شرکت کنندگان با خطر ژنتیکی مشابه برای زوال عقل، نیاز است.

منبع:

https://www.diabetesselfmanagement.com/news-research/2022/06/21/lifestyle-factors-in-midlife-linked-to-dementia-risk-later-in-life/